Μήν αφήσεις ν΄αλλάξει τίποτα. Περπάτα και μίλα και πλύσου. Και παίξε πάντα το δικό μας παιχνίδι.
Είμαι εγώ, τ΄όνομά μου είναι Ρότζερ, είπα στα μάτια τα γεμάτα εγωϊσμό. Έχω ανάγκη την αγάπη σας γι΄αυτό που είμαι. Κι από την αγκαλιά σας όταν κλαίω.
Κοίταξε να λές πάντα την αλήθεια, είπαν και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Ο κόσμος είναι γεμάτος τεμπέληδες. Αλλα εσύ πρέπει να είσαι άντρας.
Αφήστε με να είμαι πρώτα παιδί, είπα χάνοντας κάθε ελπίδα. Μη με πάτε εκεί που δεν μπορώ να είμαι και μ΄αναγκάζετε να τα βγάλω πέρα.
Είναι καιρός να πας σχολείο, είπαν. Να μάθεις το γιατί, το πως. Το ταλέντο σου είναι μεγάλο, το μέλλον σου λαμπρό. Δεν μπορείς να μας απογοητεύσεις τώρα.
Θα κάνω ό,τι μπορώ είπα κι έκλεισα την πόρτα στον εαυτό μου. Ο ψεύτικος αγώνας είχε αρχίσει. Να πάρω αυτό που δεν υπήρχε.
Νομίζουμε πως τα πας περίφημα, είπαν. Κάποτε θα είσαι ευχαριστημένος. Κοίταξε να κάνεις αυτό που θέλεις. Αυτό είχαμε πάντα στο νού μας για σένα.
Αλλά όλα ήταν ένα φριχτό ψέμα. Κι εγώ ένιωσα πόνο. Και η ζωή μου άρχισε να διαλύεται μέσα στα δάχτυλά μου. Σαν τον πυλό σε μιά μεγάλη βροχή.
Βγήκες έξω απο τον δρόμο σου, είπαν. Συγκεντρώσου και βάλε τους στόχους σου. Ένας άντρας πρέπει να δουλεύει για να γεμίζει τον καιρό του. Και να πνίγει τις εσωτερικές συγκρούσεις του.
Είναι πολύ αργά δεν μπορώ να σας ακούσω, είπα και γύρισα αλλού. Κι έζησα το μουντό μου αύριο. Με τον πόνο του χτές.
Μας στεναχωρείς, είπαν. Σ΄αγαπούσαμε ξέρεις κάποτε. Και τώρα μοιάζει νά΄χεις φύγει. Αλλα χωρίς μέρος να πας.
Βρήκα ένα τρόπο να με φέρω πίσω, είπα σε φραγμένα αυτιά. Νιώθοντας θυμό, φόβο και πόνο. Το θάνατο πολλών χρόνων.
Πήγαινε και κάν΄το μόνος σου, είπαν. Είναι καιρός να σταθείς στα πόδια σου. Εμείς πήραμε ό,τι χρειαζόμασταν. Και σε παραδώσαμε μεγαλωμένο.
Μου δώσατε όπως ξέρατε να δίνετε, είπα και πάλεψα να κλάψω. Τώρα είμαι μόνος κι ανακαλύπτω. Να ζείς δεν σημαίνει να πεθάνεις. Έχουμε φύγει ο ένας απ΄τον άλλο τώρα. Δεν εχουμε πια τίποτα να πούμε. Αγόρασα από αυτούς μια ζωή ψέματα κι ελπίζω οτι δεν θα εκλιπαρήσω. Πήρα απο αυτούς μια ευκαιρία να ζήσω. Και νιώθω σαν νεογέννητη μέρα.
Η ΚΑΤΆΛΛΗΛΗ ΏΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΆΘΕΙΣ ΚΆΤΙ ΕΙΝΑΙ ΌΤΑΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΊΣ
ΚΑΝΕΊΣ ΔΕΝ ΞΈΡΕΙ ΤΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΘΕΊ ΝΑ ΜΆΘΕΙ ΣΤΟ ΜΈΛΛΟΝ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...